… Κλαίω την ώρα του γυρισμού, κλαίω την ώρα του σπαραγμού, κλαίω για την ώρα που δε θα ‘χω πια αντιπεριφέρεια να σε δεχθώ… … Κλαίω την ώρα του γυρισμού, με τα σημάδια του χαλασμού, κλαίω για την ώρα που δε θα ‘χω πια αντιπεριφέρεια να σε δεχθώ…
Αν ο λατρεμένος μου και σπουδαίος και μεγάλος Άκης Πάνου είχε μια εικόνα μπροστά του όταν έγραφε τους παραπάνω στίχους και τους μελοποιούσε και τους ερμήνευε μοναδικά η αξεπέραστη Βίκυ Μοσχολιού, θα ήταν αυτή με την αντιπεριφερειάρχη Χριστούλα να αποχαιρετά τον στρατηγό Λεοντάρη από την Περιφέρεια Θεσσαλίας…
Αν και εγώ αρπάχτηκα μαζί του, λόγω της ορμής της νιότης, όταν τον είχα διοικητή στο ηρωικό 566 ΜΚΤΠ στο Σιδηρόκαστρο Σερρών (… κάναμε και στα σύνορα, υπήρξαμε και οδηγοί αρμάτων, να τα λέμε αυτά) δεν μπορώ παρά να προσυπογράψω τα λόγια με τα οποία η Χριστούλα τον αποχαιρετά…
«Ένας άνθρωπος με αξίες, γνώσεις, εργατικότητα, τιμιότητα, μετριοπάθεια και σ’ όλα αυτά να προσθέσω και το συναίσθημα»… Δάκρυσε όλος ο ντουνιάς…
Αγαπημένη μου… Όπως επίσης είχε γράψει ο Άκης Πάνου «άμα περάσει τούτο εδώ, τι να μου κάνουν τ’ άλλα»…
Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;
