ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ‘ΓΙΝΕΣ ΦΩΤΙΑ!!!… Το ματωμένο διαζύγιο του Ταμήλου με τον Παπαστεργίου συγκλονίζει τη πόλη, μας κάνει και κλαίμε (… λέμε τώρα), ενώ τα σενάρια για το τι τους οδήγησε ως εδώ… δίνουν και παίρνουν…
Τα μαύρα σύννεφα που συγκεντρώνονται πάνω από τον Τρικαλινό ουρανό δεν είναι από το φθινόπωρο που έρχεται. Είναι από το διαζύγιο του Ταμήλου με τον Παπαστεργίου…
Κι ο πονηρός ο βλάχος (ο Ταμήλος) δεν παίζει. Κάνει υπομονή, σου δίνει ευκαιρίες (… να ‘σαι μαζί του), δεν τις αρπάζεις και σε κοπανάει… εκεί που σε πονεί και σε σφάζει (… και πάνω και κάτω απ’ τη μέση, κι όπου θες)…
Η χθεσινή επιστολή-καταγγελία εναντίον της δημοτικής αρχής Παπστεργίου (διαβάστε ΕΔΩ) είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι…
Οι γνωρίζοντες λένε ότι υπέβοσκε ένταση ανάμεσά τους εδώ και αρκετό καιρό και μάλιστα δίνουν διάφορες ερμηνείες (… δεν είναι της ώρας να τα αναλύσουμε)…
Ο Ταμήλος παραμένει σφόδρα ενοχλημένος πάντως με τον δήμαρχο και οι γύρω του λένε… «εμείς τον κάναμε δήμαρχο, αλλά…»…
Μάλιστα μέσα σ’ αυτό το χαμό μου λένε ότι υπάρχει κι άλλη προς Παπαστεργίου επιστολή του Ταμήλου, στην οποία του μιλάει με σπαρακτικό τρόπο…
Η εξαδέλφη μου η Τούλα, η οποία έχει μια φιλενάδα που μπαινοβγαίνει στο γραφείο του δημάρχου μου την εξασφάλισε…
Του γράφει ο Ταμήλος του Παπαστεργίου, υπενθυμίζοντάς του ότι το 2014 του έστρωσε το δρόμο για τη δημαρχία… «Ήμουν κάποτε για σένα μια ατέλειωτη αγάπη, μια σανίδα σωτηρίας, στις ελπίδες σου φτερά… Ήμουν κάποτε για σένα το νερό μες στο ποτήρι, το ατέλειωτο χατίρι και η μεγάλη σου χαρά…»…
…. «Όλα τα ‘δωσα για σένα, τίποτα δεν κράτησα, γιατί εσένα στη ζωή μου, μόνο εσένα αγάπησα. Ήμουν κάποτε για σένα το μεγάλο όνειρό σου, η καρδιά και το μυαλό σου και ο πρώτος σου σταθμός. Ήμουν κάποτε για σένα ουρανός στην κάμαρά σου. Τώρα βλέπω ότι ήμουν μόνο ένας αριθμός. Όλα τα ‘δωσα για σένα, τίποτα δεν κράτησα, γιατί εσένα στη ζωή μου, μόνο εσένα αγάπησα»…
https://www.youtube.com/watch?v=A5tcv0ApGP4
Αγαπημένη μου… Γιατί πάντα οι ψυχές παραμένουν… μπερδεμένες;