Όπως έλεγε ο Γάλλος ποιητής Πωλ Βαλερύ «πόλεμος είναι όταν αλληλοσκοτώνονται άνθρωποι που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, επειδή κάποιοι άλλοι, που γνωρίζονται καλά μεταξύ τους, δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν»… Τέτοιους πολέμους απέτρεψε δια της διπλωματικής οδού ο δικός μας άνθρωπος, ο Νίκος Ράπτης-ο αποκαλούμενος Πρέσβης– ενώ όσους δεν τα κατάφερε τους κάλυψε δημοσιογραφικά ο Κώστας Αργυρούσης…
Μην βλέπετε και μην στέκεστε στα χαρωπά πρόσωπα της παραπάνω φωτογραφίας. Μην εστιάζετε στα ωραία κοστούμια και στην καταπληκτική γραβάτα (… και το μαντήλι) του Νίκου του Ράπτη…
30 χρόνια πριν, τέτοιες μέρες, το δίδυμο της φωτογραφίας αγωνίζονταν να ξεφύγει από τις φλόγες του πολέμου, τότε που η Σοβιετία κατέρρεε και τα σοσιαλιστικά καθεστώτα της Ανατολικής Ευρώπης καταγκρεμίζονταν…
Τότε ο Ράπτης προσπαθούσε να βρει διπλωματική λύση για την επιβίωση της πολύπαθης Μολδαβίας. Και το κατάφερνε και ίσως γι’ αυτό μέχρι και σήμερα τιμάται ως ένας από τους μεγάλους ευεργέτες και ελευθερωτές της χώρας (… πάτε μια βόλτα με τον Ράπτη στη Μολδαβία για να καταλάβετε)…
Εκείνα τα κοσμοϊστορικά γεγονότα τα κάλυψε ειδησεογραφικά σε… βιντεοκασέτες beta (!!!) ο Αργυρούσης. Νομίζω μια μέρα… πρέπει να γράψουν ένα βιβλίο οι δυο τους. Τους δίνω τον τίτλο… «Κάποτε στη Μολδαβία»…
Αγαπημένη μου… Όπως έλεγε και ο Γουίλ Ντυράν «το να μη λες τίποτα, ειδικά όταν μιλάς, είναι η μισή τέχνη της διπλωματίας»…