Κοιτάζω τη βροχή, βροχή μου ίδια τα μάτια σου καλή μου κι όπως κυλά στα πεζοδρόμια γυρνάει ο νους σε ονειροδρόμια… Μούσκεμα γίναμε το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος…
Αν η παραπάνω φωτογραφία όπου διακρίνεται ο δήμαρχος Μαράβας με την αντιπεριφερειαρχίνα μας Νάτσινα δεν ήταν από τον πανηγυρικό Εσπερινό μετ’ αρκτοκλασίας στους μαγευτικούς, μα λίγο μελαγχολικούς τα βράδια, Γόμφους θα προέρχονταν σίγουρα από ένα βουβό σκηνικό, μιας ταινίας του αείμνηστου Θόδωρου Αγγελόπουλου (… λατρεύω)…
Το «Τοπίο στην ομίχλη» θα μπορούσε κάλλιστα να μετεξελιχθεί σε «Τοπίο στη βροχή» με τον Μαράβα και τη Νάτσινα να ανταλλάσσουν από λίγα έως καθόλου λόγια και να πορεύονται εν ειρήνη για τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές…
Και τον Μαράβα να μονολογεί «κοιτάζω τη βροχή και νιώθω πως στη ψυχή μου μέσα τρέχει εγώ δεν έχω άλλο πόθο απ’ το να ‘ρθουν ξανά οι εκλογές, τώρα που βρέχει»…
Αγαπημένη μου… Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει…