Τέτοιες μέρες το μαγικό 2015-τότε που είχαν κλείσει οι τράπεζες και είχαμε capital controls και ψηφίζαμε δυο φορές απανωτά ΣΥΡΙΖΑ- ζούσαμε μεγάλες στιγμές στα Τρίκαλα με την εκλογή του νέου μας Μητροπολίτου, του Τρίκκης Χρυσοστόμου…
Ήταν μέρες φθινοπωρινές, μα ηλιόλουστες και ο τότε αντιπεριφερειάρχης Μιχαλάκης πετούσε στα ουράνια, κατά την υποδοχή του Δεσπότου μας, λίγες εβδομάδες μετά…
Τότε ήταν που είχε καταγραφεί και η αποκλειστική και ιστορική φωτογραφία του trikalavoice.gr με τον Μιχαλάκη να σφουγγίζει με τον μανδήλιόν του τον ιδρώτα του Δεσπότου… Μανδήλιον που χαρακτηρίζεται έκτοτε και ιερόν και το διατηρεί σαν φυλαχτό ο Μιχαλάκης…
Τα χρόνια περάσαν, ο Μιχαλάκης απήλθε λυπημένος, η Χριστούλα ήρθε τρισευτυχισμένη και ο χρόνος κυλάει αλλιώς πια, γιατί έτσι είναι η ζωή, αλλάζουν τα πράγματα…
Αγαπημένη μου… Κι όπως έλεγε ένας σύγχρονος φιλόσοφος «ο χρόνος είναι δωρεάν, αλλά είναι ανεκτίμητος. Δεν σου ανήκει, αλλά μπορείς να τον χρησιμοποιήσεις»…