Στην πολυκοσμία των Τρικάλων, ανάμεσα σε μπουκάλια νερού που κυλάνε στο πεζοδρόμιο και κουδουνίσματα ποδηλάτων, κινούνταν ο Βαγγέλης ο Φρύδας, ένας άνθρωπος που η πόλη δεν τον κατάλαβε ποτέ…
Με το καλοσιδερωμένο του πουκάμισο και το σημειωματάριο γεμάτο ιδέες για «πράσινες ζώνες», ο Φρύδας πίστευε ότι η πόλη είχε δυνατότητες…
«Δεν βλέπουν το όραμά μου!» γκρίνιαζε στο ραδιοφωνικό του alter ego Γιώργο Δουλόπουλο, γνωστό και ως «σιδερά»…
Μια μέρα, αποφάσισε να γίνει διάσημος. Έφυγε στη Θεσσαλονίκη, έφτιαξε ξανά μεγάλο τον Άρη «του Γκάλη και του Γιαννάκη» κι ύστερα επέστρεψε στη μικρά μας πόλη για να αναγεννήσει τον ιστορικό Δαναό…
Κάθισε σε ένα παγκάκι στο ALVEO, παρήγγειλε έναν καφέ και αποφάσισε ότι ίσως η πόλη όχι ότι δεν τον κατάλαβε– απλώς τον βάζει να περιμένει στη σειρά, όπως όλους τους άλλους…
Αγαπημένη μου… Θα ‘ρθει μια μέρα που η ζωή θα αλλάξει, εμείς δε θα ‘μαστε εδώ, αλλά δε πειράζει, αρκεί που θα μας θυμηθούν…
Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;
Διαθέσιμο στο Google Play
