Μέχρι την ηλικία των 60 το 80% των ανθρώπων έχει βιώσει τουλάχιστον μία φορά πόνο στη μέση. Υπάρχουν πολλές αιτίες γι’ αυτό που ταξινομούνται σε 2 μεγάλες κατηγορίες. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι καταστάσεις που αφορούν αποκλειστικά την σπονδυλική στήλη (ΣΣ), όπως πρόπτωση/κήλη του μεσοσπονδύλιου δίσκου (ΚΜΔ), εκφυλιστικές αλλοιώσεις, σπονδυλική στένωση, στένωση σπονδυλικού τρήματος, σύνδρομο ζυγοαποφυσιακών αρθρώσεων, δυσλειτουργία ιερολαγόνιων αρθρώσεων κλπ. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν παθολογικές οντότητες εκτός ΣΣ που αφορούν το γαστρεντερικό, το ουρογεννητικό, το αγγειακό σύστημα κοκ.
Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της οσφυαλγίας είναι ο πόνος. Σε περίπτωση ΚΜΔ το άλγος αντανακλά και στα κάτω άκρα. Ανάλογα με την αιτιολογία, συνοδεύεται από δυσκαμψία, μείωση της κινητικότητας της ΣΣ (κάμψη, έκταση, στροφή), δυσχέρεια βάδισης και δυσκολία εκτέλεσης των καθημερινών απλών δραστηριοτήτων. Στην περίπτωση πίεσης των νευρικών ριζών αναπτύσσονται νευρολογικά συμπτώματα που κυμαίνονται από αιμωδίες έως και μυϊκή αδυναμία και δυσλειτουργία του ουρογεννητικού και του γαστρεντερικού συστήματος.
Μέσα από την κλινική εξέταση και μια σειρά απεικονιστικών και εργαστηριακών εξετάσεων, ο κατάλληλα εκπαιδευμένος ιατρός προσδιορίζει την αιτία και να την διαχειρίζεται ανάλογα.
Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω:
- Αναλγησία (παυσίπονα, αντιφλεγμονώδη κλπ)
- Φυσιοθεραπεία
- Κηδεμόνες
- Ασκήσεις ενδυνάμωσης
- Εγχύσεις (νευρικών ριζών, αρθρώσεων)
- Χειρουργική αντιμετώπιση (δισκεκτομή, αποσυμπίεση, σπονδυλοδεσία, αρθρόδεση)
Απόστολος Αθ. Λαγάρας
Χειρουργός Ορθοπαιδικός