Η οριοθέτηση της Οικονομικής Αποκλειστικής Ζώνης και η συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, φέρνουν νέες εξελίξεις στην υπόθεση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και σίγουρα «νεύρα» στο στρατόπεδο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Παρόλα αυτά η υπόθεση δεν είναι τόσο απλή όσο φαίνεται. Είναι εξαιρετικά απίθανο να δημιουργηθεί ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, όμως οι τουρκικές παραβιάσεις έφτασαν σε σημείο να ξεπερνάνε κάθε προηγούμενο.
Από πλευράς θεωρίας, στο υποσύστημα της Ανατολικής Μεσογείου, η Τουρκία έχει ελάχιστο έως ανύπαρκτο μέρος. Η Ελλάδα παραμένει ένα από τα ισχυρότερα κράτη στη Μεσόγειο, ενώ δεν έχει κανένα λόγο να μπει σε διάλογο με την τουρκική πλευρά για νέα οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών της περιοχής. Αντικειμενικά αυτός είναι και ο στόχος της Τουρκίας: να φέρει την Ελλάδα σε σημείο να αμφισβητεί η ίδια τις δικές της θαλάσσιες περιοχές εκμετάλλευσης, με σκοπό να «πάρει κομμάτι από την πίτα».
Για κάποιο λόγο που πραγματικά κανείς δεν μπορεί να καταλάβει, η ελληνική πλευρά διακατέχεται από ένα φοβικό σύνδρομο απέναντι στην Τουρκία σε ό,τι αφορά τις κινήσεις των δεύτερων, αγνοώντας το γεγονός, πως η Ελλάδα είναι σε μεγαλύτερη θέση ισχύος, με δυνατότερους και καλύτερους συμμάχους από την Τουρκία, με το διεθνές δίκαιο με το μέρος της και πιθανότατα με μία από τις καλύτερες στρατηγικές θέσεις στον πλανήτη. Πρέπει να αποτινάξουμε σαν κράτος το συγκεκριμένο σύνδρομο από πάνω μας για να μπορέσουμε να δράσουμε σωστά και υπεύθυνα απέναντι σε ένα κράτος όπως η Τουρκία. Πρώτον αυτό.
Δεύτερον: Η Ελλάδα για να εδραιώσει τη θέση της ως κυρίαρχη στην Ανατολική Μεσόγειο, θα πρέπει να προχωρήσει σε παρόμοιες συμφωνίες για ΑΟΖ, όπως με την Αίγυπτο και με τα υπόλοιπα κράτη της Μεσογείου και ιδιαίτερα με το Ισραήλ. Έτσι θα απομονωθεί η Τουρκική πλευρά και νομιμοποιηθεί η οποιαδήποτε ενέργεια από πλευράς Ελλάδας.
Τρίτον: Κανένας διάλογος δεν πρέπει να γίνει με την Τουρκική πλευρά για ύδατα τα οποία σε καμία των περιπτώσεων δεν είναι αμφισβητούμενα. Η συμμετοχή σε ένα τέτοιο διάλογο, αυτομάτως κάνει ορισμένες περιοχές αμφισβητούμενες και δίνει το δικαίωμα στην Τουρκία για διεκδίκηση.
Τέταρτον: Η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να πράξει μονομερώς την αύξηση των ναυτικών μιλίων σε 12. Έτσι θα αποκόψει πλήρως οποιαδήποτε ευελιξία κινήσεων από τους γείτονες, μη αφήνοντάς τους πολλά περιθώρια για κινήσεις όπως αυτές των τελευταίων ημερών του Oruc Reis.
Πέμπτον και σημαντικότερον: Πρέπει να κουνήσουμε το δάχτυλο και στην Ευρώπη. Η Τουρκία χρησιμοποιεί τις μεταναστευτικές ροές ως υβριδικά όπλα κατά της Ελλάδας. Η δική μας πλευρά κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να πείσει την Ευρώπη να ενισχύσει την Frontex σε Έβρο και Αιγαίο, πιθανότατα με τα χρήματα που στέλνονται για τον ίδιο σκοπό στην Τουρκία.
Τέλος, η Τουρκία αν συμβούν τα παραπάνω, δεν έχει και ιδιαίτερα χρονικά περιθώρια καθώς η λίρα κατρακυλάει μέρα με την μέρα. Πρέπει να σταματήσουμε να στέλνουμε διαβήματα. Πρέπει να σταματήσουμε να φοβόμαστε τόσο πολύ την οποιαδήποτε κίνησή μας. Η Ελλάδα είναι το ισχυρότερο κράτος στην Ανατολική Μεσόγειο και αν δεν πράξει ανάλογα, τότε πολύ απλά θα πάψει να είναι. Είμαστε σε θέση υπεράσπισης και υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να γίνουν. Γιατί αν δεν γίνουν, η θεωρία παιγνίων θα μετατραπεί σιγά σιγά στην θεωρία της αρπαγής. Και είναι κάτι που δεν θα θέλαμε να συμβεί.
Παναγιώτης Δήμος
Απόφοιτος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών (Πολιτικών Σπουδών και Διπλωματίας)
Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;
Διαθέσιμο στο Google Play
