Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Πανικού ο ψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής Αχιλλέας Οικονόμου γράφει για το trikalavoice.gr:
“Ο Βασίλης και η Μαρία περπατούσαν σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της πόλης, κοιτάζοντας βιτρίνες και συζητώντας για τα σχέδιά τους. Ήταν ένα από τα πρώτα ζεστά Σαββατοκύριακα της άνοιξης και ο κόσμος είχε γεμίσει τα πεζοδρόμια μετά από μια ακόμη απαιτητική εβδομάδα εργασίας και καθημερινής πίεσης.
Η διάθεση ήταν καλή, μέχρι που ο Βασίλης ένιωσε ξαφνικά μια έντονη αδιαθεσία. Στην αρχή νόμιζε πως ήταν από την κούραση ή τη ζέστη. Όμως σε λίγα λεπτά η καρδιά του άρχισε να χτυπά δυνατά, ένιωσε δύσπνοια, τα πόδια του λύγισαν, και το πρόσωπό του ίδρωσε. Έκατσε σε ένα παγκάκι ζητώντας λίγο νερό, σίγουρος ότι κάτι σοβαρό του συνέβαινε. Η Μαρία, ανήσυχη, κάλεσε μέσω εφαρμογής ένα ταξί για το κοντινότερο νοσοκομείο.
Οι εξετάσεις, αιματολογικές, καρδιολογικές και απεικονιστικές, βγήκαν φυσιολογικές. Οι γιατροί δεν βρήκαν κάποιο οργανικό πρόβλημα. Ο Βασίλης έφυγε με τη σύσταση να ξεκουραστεί και να χαλαρώσει.
Μέσα στον επόμενο μήνα, όμως, τα επεισόδια επαναλήφθηκαν. Κάθε φορά, ο φόβος ότι «κάτι δεν πάει καλά» μεγάλωνε. Ο Βασίλης άρχισε να αποφεύγει εξόδους, να δουλεύει κυρίως από το σπίτι και να πηγαίνει οπουδήποτε μόνο αν ήταν μαζί του η Μαρία. Έκανε ξανά εξετάσεις, επισκέφθηκε ειδικούς, αλλά το αποτέλεσμα ήταν πάντα το ίδιο: «Όλα φυσιολογικά». Η Μαρία, αν και στην αρχή υπομονετική, άρχισε να κουράζεται. Κάποιες φορές τον πείραζε λέγοντάς του πως «όλα είναι στο μυαλό του».
Ήταν όμως πράγματι “κατά φαντασίαν ασθενής”; Φυσικά και όχι. Ο Βασίλης παρουσίαζε Διαταραχή Κρίσεων Πανικού, μία από τις πιο συχνές μορφές αγχωδών διαταραχών. Το 2025, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, εκτιμάται ότι πάνω από το 4% του πληθυσμού έχει βιώσει κάποια στιγμή κρίση πανικού, με τη συχνότητα να έχει αυξηθεί σημαντικά μετά την πανδημία, τις οικονομικές πιέσεις και τη συνεχή ψηφιακή υπερδιέγερση.
Τα συμπτώματα είναι ποικίλα: ταχυκαρδία, τρέμουλο, εφίδρωση, δύσπνοια, ζάλη, αιμωδίες, αίσθημα κρύου ή ζέστης, αίσθηση απώλειας ελέγχου ή φόβου θανάτου. Οι κρίσεις εμφανίζονται ξαφνικά, χωρίς προειδοποίηση, κορυφώνονται μέσα σε λίγα λεπτά και διαρκούν από 5 έως 30 λεπτά. Επειδή μοιάζουν με σοβαρά οργανικά προβλήματα, πολλοί ασθενείς κάνουν αμέτρητες εξετάσεις προτού φτάσουν στη σωστή διάγνωση.
Ο φόβος επανάληψης των κρίσεων οδηγεί συχνά στην εμφάνιση αγοραφοβίας. Ο ασθενής αποφεύγει μέρη με πολύ κόσμο, μέσα μεταφοράς, ουρές ή ακόμα και εξόδους από το σπίτι. Έτσι, η ζωή του περιορίζεται, με σημαντικές επιπτώσεις στην εργασία, την κοινωνική ζωή και τις σχέσεις του.
Η καλή είδηση είναι ότι σήμερα η πρόγνωση είναι εξαιρετικά θετική, χάρη στις σύγχρονες μορφές θεραπείας. Η φαρμακοθεραπεία με νεότερα αντικαταθλιπτικά σκευάσματα, σε συνδυασμό με γνωσιακή-συμπεριφορική ψυχοθεραπεία (CBT), προσφέρουν πολύ καλά αποτελέσματα. Επιπλέον, η ψυχοεκπαίδευση και η ευαισθητοποίηση του κοινού, μέσω κοινωνικών δικτύων και εκστρατειών ψυχικής υγείας, βοηθούν ώστε όλο και περισσότεροι άνθρωποι να αναζητούν έγκαιρα βοήθεια.
Η κρίση πανικού δεν είναι αδυναμία χαρακτήρα, αλλά μια θεραπεύσιμη ψυχική διαταραχή.
Με σωστή διάγνωση, κατάλληλη θεραπεία και υποστήριξη από τους κοντινούς του ανθρώπους, ο Βασίλης μπορεί να επιστρέψει στην καθημερινότητά του γρήγορα, χωρίς φόβο, με αυτοπεποίθηση και νέα επίγνωση του εαυτού του”.
*Ο Αχιλλέας Οικονόμου είναι ψυχίατρος, επιστημονικά υπεύθυνος του κέντρου ημέρας και της κινητής μονάδας για άτομα με άνοια «ΝΟΗΜΑ» της ΕΠΑΨΥ στα Τρίκαλα.
Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;
Διαθέσιμο στο Google Play
