Διαφορές ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ – ΣΥΡΙΖΑ και στην άσκηση αντιπολίτευσης

Η υπόθεση Λιγνάδη αλλά και η συζήτηση στην Βουλή περί «ποιότητας του δημόσιου λόγου και της δημοκρατίας» ανέδειξαν πολλά για το πολιτικό μας σύστημα και την ποιότητα της Δημοκρατίας μας

• Αντί η συζήτηση να επικεντρωθεί στην ανάδειξη του προβλήματος και την στήριξη του ελληνικού κινήματος “MeToo” –ώστε στερεότυπα δεκαετιών, πατριαρχικές νοοτροπίες και διαδεδομένος σεξισμός που «νομιμοποιούσαν για χρόνια απάνθρωπες και εξευτελιστικές συμπεριφορές με θύματα κυρίως γυναίκες και  όχι μόνο, αρρωστημένες συμπεριφορές ακόμα και σε απροστάτευτα ανήλικα παιδιά – παρακολουθήσαμε για άλλη μια φορά κομματική αντιπαράθεση μεταφέροντας λασπολογία και  βρώμικους υπαινιγμούς από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση με έπαθλο λίγα «ψηφαλάκια»
• Ο ΣΥΡΙΖΑ γι άλλη μια φορά δεν ενδιαφέρεται να αναδείξουμε όλοι μαζί ένα κοινωνικό ζήτημα και να στηρίξουμε και να ενθαρρύνουμε αυτούς που προσβάλλονται, να βρίσκουν το θάρρος να μιλάνε και να καταγγέλλουν ώστε να σπάσει αυτό το νοσηρό απόστημα. Δεν ενδιαφέρεται να συμφωνήσουμε σε προτάσεις για θεσμική προστασία και αποφυγή τέτοιων φαινομένων. Νοιάζεται γι άλλη μια φορά να αποκομίσει κομματικά οφέλη όπως τότε  στα μνημονιακά χρόνια που προτίμησε, όπως και η ΝΔ στην αρχή, με ψέματα και διχαστική ρητορική  να ταλαιπωρηθούν οι πολίτες και η χώρα επί 10 χρόνια παρά να στηρίξει από την αρχή την προσπάθεια για έξοδο από την κρίση. Επιχειρεί να καπελώσει το κίνημα που αναδύεται και στην χώρα μας και να το πουλήσει ως κίνημα κατά της ΝΔ. Ένα κοινωνικό ζήτημα, επιχειρεί να το καθοδηγήσει και να το μετατρέψει σε εργαλείο αντιπολίτευσης, αφού πρώτα τα γνωστά trolls του twitter αλλά και στελέχη του φρόντισαν να προετοιμάσουν το έδαφος ρίχνοντας τόνους λάσπη εμφανίζοντας τον πρωθυπουργό να συγκαλύπτει κύκλωμα παιδεραστίας.
• Από την άλλη η ΝΔ έδειξε κομματική μικρότητα που προχώρησε σε πολιτική σύγκρουση εντός και εκτός βουλής αποσκοπώντας σε μια ακόμη επικοινωνιακή νίκη κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Κομματικοποίησε και εκείνη το φαινόμενο δείχνοντας πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ και έχει μεγαλύτερη ευθύνη ως κυβέρνηση που εργαλειοποίησε την λασπολογία του ΣΥΡΙΖΑ για να αποποιηθεί τις πολιτικές της ευθύνες. Γιατί σαφώς υπάρχουν πολιτικές ευθύνες. Κι εκεί έπρεπε να μείνει η συζήτηση μέσα στην Βουλή. Όταν υπονοείς δείχνοντας τον πρωθυπουργό και την ΝΔ ως κόμμα παιδεραστών εκχυδαίζεται η όλη συζήτηση και δεν υπάρχει χώρος για ανάδειξη των πολιτικών ευθυνών.
• Κι εδώ αναδεικνύεται η μεγάλη  διαφορά αντιπολίτευσης ανάμεσα στο Κίνημα Αλλαγής και στον ΣΥΡΙΖΑ  στην τελευταία συζήτηση στην βουλή αλλά και στον χειρισμό του όλου θέματος. Κι αυτή η διαφορά πρέπει να γίνει κατανοητή στους πολίτες γιατί η ισοπέδωση και το τσουβάλιασμα  που κυριαρχούν υπονομεύουν την ίδια την δημοκρατία. Το Κίνημα Αλλαγής διαχωρίζοντας την θέση του από το λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύει το θέμα ως ένα κοινωνικό φαινόμενο που άνοιξε η γενναιότητα  της Σοφίας Μπεκατώρου. Η ελληνική κοινωνία έρχεται αντιμέτωπη με σκληρές αλήθειες και οριακές καταστάσεις που δεν πρέπει ούτε να ευτελιστούν μέσα από την κίτρινη λογική της κλειδαρότρυπας ούτε φυσικά να αποσιωπηθούν από ισχυρά δίκτυα εξουσίας. Η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής ζήτησε την ανάληψη πολιτικής ευθύνης από την υπουργό Πολιτισμού όχι γιατί έπρεπε να γνωρίζει η υπουργός για την προσωπική ζωή του Λιγνάδη αλλά  γιατί        α)  άργησε να αντιδράσει και επί 25 μέρες τα κυβερνητικά στελέχη ψέλλιζαν διάφορα, και σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ο κ. Λιγνάδης παραιτήθηκε για προσωπικούς λόγους β) δήλωσε εξαπατημένη από τον τέως καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου που η ίδια διόρισε, και αλίμονο αν εξαπατώνται έτσι οι υπουργοί γ) τον διόρισε χωρίς να έχει κατοχυρώσει διαφανείς θεσμικές διαδικασίες( θυμίζουμε εδώ το opengov του Παπανδρέου) δ) αντιφάσκει όταν τον αποκαλεί «επικίνδυνο άνθρωπο» βγάζοντας ετυμηγορία κι από την άλλη να τονίζει ότι πρέπει όλοι να σεβαστούν το τεκμήριο της αθωότητας αφού  έχει επιληφθεί η δικαιοσύνη.
• Και από αυτό το θέμα αποδεικνύεται πόσο σοβαρός είναι ο θεσμικός ρόλος της αντιπολίτευσης , δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να τον ασκήσει και παραμένει ο καλύτερος χορηγός του κ. Μητσοτάκη και της ΝΔ. Η χώρα όμως χρειάζεται αξιωματική αντιπολίτευση που θα μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και που θα αποτελεί εναλλακτική δύναμη διακυβέρνησης της.

 

ΥΣ   Στερεότυπα δεκαετιών επηρεάζουν και τον «προοδευτικό»  κ. Τσίπρα που εν έτη 2021 μιλάει για αγόρια και κορίτσια !!!!!! Φαντάσου να μην ήταν προοδευτικός….

 

 Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;