Θα ‘θελα να ‘μουν πράσινος, πράσινα να μιλούσα πράσινα να κομόμουνα, πράσινα να ξυπνούσα… Στα πράσινά μου όνειρα πράσινα μουρμουρίζω πρασίνισες αγάπη μου και δε σ’ αναγνωρίζω…
Καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε πλήρη αποδρομή τα… πράσινά μας όνειρα ζωντανεύουν και πάλι!!!… Γιατί το ΠΑΣΟΚ μπορεί να μην έχει σχέση με αισθήματα, είναι όμως στο DNA μας και στις φλέβες μας κυλάει…
Γιατί μας δίνει αυτόματα ένα παραθυράκι στα… 80 ‘s, τότε που τρώγαμε με χρυσά κουτάλια, πίναμε φουλ Carnation, οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι χόρταινανπαράδες (… άσχετα αν τα ακουμπούσαν μετά στην «Αλεπού») και η νεαρά τότε η θεία μου η Λία και οι φιλενάδες της πήγαιναν για περμανάντ δυο φορές την εβδομάδα στα κομμωτήρια και ρουφούσαν φραπέ-παγωτό στο «Φρούριο» (… ΠΑΣΟΚτζού ήταν, μην κοιτάτε που έγινε Ν.Δ. τους εσχάτους χρόνους)…
Και κάπως έτσι μένουμε εμείς οι νοσταλγοί εκείνων των αμέριμνων εποχών να αναπολούμε και να ελπίζουμε πως στις 25 του Ιούνη το ΠΑΣΟΚ θα επιστρέψει…
Γιατί σ’ αυτή τη κρίσιμη ώρα το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα ικανό να σταθεί δίπλα στον λαό και να τον οδηγήσει στην μετάβαση στον καινούργιο κόσμο χωρίς αναγκαστικά να τον οδηγήσει στην απόγνωση και στο περιθώριο…
Γι’ αυτό λέω… Έλα να πρασινίσουμε και πράσινα να σμίξουμε κι από την πρασινάδα μας θα φάει κι η (γ)ελάδα μας…
Αγαπημένη μου… Να θυμόμαστε καμιά φορά και τον Τζον Στάινμπεκ που είπε ότι «η εξουσία δεν διαφθείρει. Ο φόβος διαφθείρει. Ο φόβος απώλειας της εξουσίας»…
Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;
Διαθέσιμο στο Google Play
