Τι φλόγες καίγανε μέσα στις κόρες των ματιών μας και σβήνανε την αχτιδοβολιά των άστρων εκείνη τη γύφτισσα νύχτα μ’ ένα φως χαμηλωμένο σ’ ένα κερί λιωμένο στο υγρό-πέριξ του Ληθαίου-χώμα, παραμονή της εορτής του Αγίου Βησσαρίωνος..;
Είναι τόσο ευχάριστο να τρέχει κανείς στον κόσμο, να ‘χει υπόληψη στους συμπατριώτες του, να διηγείται με στόμφο ό,τι είδε στα ταξίδια του, ώστε όσοι διακρίνονται στη φωτό αποφάσισαν να θυσιάσουν την προσωπική τους ευτυχία για χάρη του λαού, να μείνουν εδώ και να τον υπηρετούν δια πάντα…
Έτσι βλέπουμε στη φωτογραφία παραπάνω (… από αριστερά ξεκινώντας και αφήνοντας τους ένστολους στην ησυχία τους) τη φιλόδοξη νέα υποψήφια δήμαρχο Τρικκαίων Χρύσα Ντιντή, τη Χαρά (…μας) την Ξάνθη, τον με υπερήφανο ύφος, νυν και αεί περιφερειάρχη ημών Κώστα Αγοραστό, τον κάπως νευριασμένο για ανερμήνευτους λόγους Χρήστο Μιχαλάκη, το πνευματικό του ανάστημα Γιώργο Ζιώγα πίσω του, τον ευλαβέστατο υπουργό Κώστα Σκρέκα, τον επόμενο υποψήφιο βουλευτή της Ν.Δ. Χρίστο Λιάπη, τη Μαρία Τόκτωρ (σύζυγο Γεωργίου Ζιώγα), αυτό το ωραίο παλληκάρι με το γεμάτο, πολύ λευκό, πλούσιο σε χρώματα πρόσωπο, τον Δημήτρη Παπαστεργίου, τον Χρήστο τον Γακόπουλο με το μάτι το ζωηρό, τον Μιχάλη Λάππα, τον Βαγγέλη Κουτή και τον Αχιλλέα Λασπά πιο πίσω, τη Νικολέττα τη Μπρουζούκη με μια περηφάνια Γαρδικιώτικη και φυσικά τον Τζέη Αρ Μπάρδα, ο οποίος πάντα θα παρηγορεί το ανθρώπινο γένος…
Τέτοια τάξη, τέτοια αλφαδιά… Sad movies make me cry, I don’t know why, they remind me of you…
Αγαπημένη μου… Αναρωτιόταν εύστοχα ο Βολταίρος «τι είναι η αισιοδοξία;», δίνοντας ο ίδιος την απάντηση ότι «δεν είναι τίποτα άλλο από τη λύσσα να υποστηρίζεις πως όλα είναι καλά, όταν είναι κακά»…
Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;
Διαθέσιμο στο Google Play
