Επισκεφτήκαμε το Οικοτροφείο Τρικάλων της ΕΠΑΨΥ. Συνομιλούμε με τους “άγνωστους” γείτονές μας

Την Κυριακή 10/10 με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ψυχικής υγείας, το trikalavoice.gr επισκέφτηκε το Οικοτροφείο Τρικάλων της ΕΠΑΨΥ και είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με τους ενοίκους και το προσωπικό. Τα μέτρα προφύλαξης για τον κορονοϊό ήταν αυστηρότατα, καθώς έπρεπε να δείξουμε πρόσφατο rapid test, να φοράμε διπλή μάσκα και να τηρούμε αποστάσεις από τους ενοίκους, το σύνολο των οποίων πάντως (όπως και το προσωπικό) είναι εμβολιασμένο και βρίσκονται σε διαδικασία χορήγησης της τρίτης δόσης.

Πρόκειται για ψυχογηριατρικό Οικοτροφείο με δυνατότητα φιλοξενίας έως 15 ενοίκων, άνω των 65 ετών, με ιστορικό ψυχικών διαταραχών. Ιδρύθηκε το 2003 και βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Βασικός σκοπός του δεν είναι απλώς η αυτονόητη φιλοξενία και φροντίδα των ενοίκων, αλλά και η ψυχοκοινωνική τους αποκατάσταση.

Ο κύριος Κώστας, που φιλοξενείται τέσσερα χρόνια, μας δήλωσε ότι η περίοδος της πανδημίας είναι πολύ δύσκολη για τον ίδιο και για τους υπόλοιπους ενοίκους, καθώς έπρεπε να περιοριστούν οι έξοδοι και οι βόλτες στην πόλη. Ο κύριος Βασίλης, αναφερόμενος στο ίδιο θέμα μας ανέφερε τη δυσκολία του να μην μπορείς να επισκεφτείς τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου στον καιρό του κορονοϊού.

Ο Επιστημονικός Υπεύθυνος της δομής ψυχίατρος κ. Αχιλλέας Οικονόμου, μας δήλωσε ότι οι ένοικοι αυτών των μονάδων είναι αυτοί που πιέζονται περισσότερο από όλους τους πολίτες της χώρας από την παρούσα κατάσταση, καθώς για ευνόητους λόγους τα μέτρα στις μονάδες φιλοξενίας είναι πολύ αυστηρά. «Στοίχημά μας και καθημερινή μας προσπάθεια είναι η εκτόνωση του άγχους και συνεπάγεται για τους ενοίκους μια τέτοια πρωτόγνωρη κατάσταση».

Ο κύριος Γιώργος, που κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη και δεν χάνει ποτέ αγώνα του αγαπημένου του ΠΑΟΚ μας είπε ότι παρόλο που θεωρεί ωραία πόλη τα Τρίκαλα, θα ήθελε να βρει μια αντίστοιχη δομή και να ζήσει στη Θεσσαλονίκη.

Ο Διοικητική Υπεύθυνη του Οικοτροφείου κυρία Ντίνα Πετσιά, που εργάζεται στη δομή από τον πρώτο καιρό της λειτουργίας της, στάθηκε στη σχέση των εργαζομένων με τους ενοίκους. «Οι ένοικοι δεν είναι για εμάς πρόσωπα που απλώς συναντάμε στη δουλειά μας. Πολλοί από αυτούς δεν έχουν οικογένειες και η αναπόδραστη απώλειά τους είναι πάντα για όλους μας σκληρή. Είναι σαν να χάνουμε δικούς μας ανθρώπους και η διαχείριση δεν είναι πάντα εύκολη».

Φεύγοντας, η κυρία Καίτη μας έκανε δώρο μια ζωγραφιά της και μας κάλεσε να επισκεφτούμε ξανά το σπίτι της, όπως το λέει. Της το υποσχεθήκαμε και φυσικά δεν θα της χαλάσουμε το χατίρι!