Η ιστορία για το “αγρόκτημα Μεγάρχης”

Μετά από παρότρυνση του διαχειριστή της σελίδας ΜΕΓΑρχη Τρικαλων και ΜΕΓΑρχιωτες, φίλου Βαγγέλη Τζιατζιά, γράφω λίγα λόγια σχετικά με το αγρόκτημα ΜΕΓΑΡΧΗΣ. Ένα αγρόκτημα, μια γη που βρήκαμε από τους παππούδες και τους πατεράδες μας και ΠΟΤΙΣΜΕΝΗ κυριολεκτικά με ιδρώτα, η οποία και μας ανέθρεψε.
Το Αγρόκτημα πριν το 1929 ανήκε σε τρεις τσιφλικάδες στους:

Βλιτσάκη Απόστολο
Βλιτσάκη Χρήστο
Βλιτσάκη Βιργινία

Αυτοί το παραχωρούσαν στους κατοίκους που ονομαζόταν ΚΟΛΗΓΟΙ, αναλόγως με τις ικανότητές τους και τα ανάλογα στρέμματα. Και στη συγκομιδή παίρνανε (στο αλώνι) το 1/3 της παραγωγής που λεγόταν (ΜΟΡΤΗ). Το ίδιο συνέβαινε και στα ζώα, στο γάλα, τυρί κτλ
Το 1929 έγινε απαλλοτρίωση από το κράτος (9.000 στρέμματα περίπου) και με ένα μικρό τίμημα δόθηκε σε 208 οικογένειες, στην εκκλησία και στο σχολείο ο λεγόμενος Κλήρος που είχε 44 στρέμματα περίπου.
Από το 1929 έως το 1974 έγινε πολυτεμαχισμός τόσο μεταξύ αδερφών αλλά και την λεγόμενη προίκα στα κορίτσια και έτσι το 1974 έγινε ΑΝΑΔΑΣΜΟΣ και με αυτόν τον τρόπο συγκεντρώθηκαν τα διασκορπισμένα χωράφια σε ένα ή δύο τεμάχια.
Παράλληλα έγιναν και κρατικές γεωτρήσεις (γιατί πριν ήταν ξερικά) και έτσι άρχισαν οι δυναμικές καλλιέργειες. Βαμβάκι, καλαμπόκι και τα ξακουστά καρπούζια και πεπόνια Μεγάρχης.
Πριν το 1974 τα χωράφια ήταν σε μονοκαλλιέργεια με σιτάρι και με μικρή παραγωγή π.χ. 150 έως 200 κιλά το στρέμμα. Συγκρινόμενη με σήμερα είναι πάνω από 500 κιλά το στρέμμα.
Αφού οι κάτοικοι διαπίστωσαν ότι με τον Αναδασμό καλυτέρευσε το εισόδημα τους το 1990 έκαναν αναδασμό και στα ΑΜΠΕΛΙΑ.
Με την ευκαιρία να κάνω μία αναφορά στους προγόνους μας, ότι μέχρι το 1955 περίπου
καλλιεργούσαν τα χωράφια με τα λεγόμενα ΖΕΥΓΑΡΙΑ (μουλάρια, άλογα ή ακόμα και γελάδια).
Έπειτα ήρθαν τα τρακτέρ.
Μέχρι το 1962 θερίζανε με τα δρεπάνια και κουβαλούσαν (στην πλειονότητα) τα δεμάτια με το κάρο να τα κάνουν θημονιά και μετά τον αλωνισμό το άχυρο με τον καλαματό στον αχυρώνα.
Μετά το 1963 ήρθαν και οι θεριζοαλωνιστικές (κομπίνες) και ας πούμε ότι καλυτέρευσε λίγο η ζωή τους. Αναφέρομαι λίγο στη διατροφή τους που ήταν ΝΕΡΟΜΠΑΜΠΑΛΗ και νερό από την ΦΤΣΕΛΑ. Κάτω από τον ίσκιο της γκορτσιάς. Δηλαδή… σκέτη ταλαιπωρία!
Να αναφέρω και τις τοποθεσίες
ΠΑΛΙΟΜΠΟΣΤΑΝΑ, ΣΤΕΝΟ, ΠΛΑΓΙΕΣ, ΜΥΛΟΣ, ΤΣΙΛΙΑ
ΜΕΡΙΑ, ΒΑΡΚΟΣ, ΛΕΧΟΥΣΑ, ΠΛΑΓΙΕΣ Β’, ΤΣΛΙΑΣ Β’, ΠΑΤΛΙΑ, ΒΑΖΟΥΡΙ, ΓΟΥΒΑ, ΛΕΡΟΣΙΔΑ, ΜΟΥΣΓΚΑ, ΠΑΛΙΟΚΟΠΡΙΑ, ΠΑΛΙΑΜΠΕΛΑ, ΑΛΜΠΑΝΙ, ΜΑΤΣΑΓΚΑΝΑΣ, ΨΗΛΩΜΑ, ΑΜΠΕΛΙΑ, ΖΓΑΡΕΣ, ΝΗΣΙΑ, ΤΡΙΑ ΠΛΑΤΑΝΙΑ ΦΤΕΛΙΑΣ, ΣΚΑΜΝΙΕΣ, ΓΙΑΝΝΟΣ κτλ.
Και τα λιβάδια: ΖΕΥΓΑΡΟΛΙΒΑΔΟ, ΛΙΓΟΛΙΒΑΔΟ, ΤΕΚΕΣ και ΣΠΕΛΑ

Και για το τέλος μία παροιμία σχετικά με τα δεμάτια:
Κι εγώ κακό χειρόβολο κι εσύ κακό δεμάτι (δηλαδή σε μία υπόθεση ο ένας έφταιγε λίγο και ο άλλος πολύ)
Και έναν στίχο από τον υποψήφιο βουλευτή που ερχόταν στο χωριό:
Γειά και χαρά σας ρε πατριώτες κι εμέ οι παππούδες μου ήταν αγρότες

Αχιλλέας Αλεξίου
Πρώην αντινομάρχης Τρικάλων
Συνταξιούχος τοπογραφικής Υπουργείου Γεωργίας

 Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;